Sina de Jong: “Dit werk heeft een kop en een staart, een begin en een eind.”

Sina de Jong (56) is sinds 2014 onafhankelijk cliëntondersteuner. Onder die noemer is ze inmiddels ook een jaar werkzaam voor Sociaal Werk Oldambt in Winschoten. De Groningse begon met welzijnswerk als een autodidact. “Ik heb iets heel anders gestudeerd. Ik rolde hierin en het is me op het lijf geschreven.”

In de jaren daarvoor werkte ze dik dertig jaar als buurtwerker voor welzijnsorganisatie Compaen in Veendam. “Het werk wat ik nu doe, komt deels op hetzelfde neer als wat ik mijn hele leven heb gedaan. Alleen ben ik nu geen buurtmaatschappelijk werker, maar een gediplomeerd en geregistreerd cliëntondersteuner.” Toen ze eenmaal als buurtwerker haar plekje had verdiend, haalde ze overigens wel certificaat na certificaat om zich in haar werk te ontwikkelen. Dat ze tien jaar geleden ook nog besloot voor cliëntondersteuner te leren, is omdat ze cliëntondersteuning een verschrikkelijk leuk onderdeel vond van haar werk voor Compaen. 

Alle denkbare zaken passeren de revue

“Cliëntondersteuning zet je in als mensen niet de zorg ontvangen waar ze recht op hebben. Als cliëntondersteuner kijk ik welke hulp bij hen past. Het is veelomvattend. Alle denkbare zaken passeren de revue. Verder trekt het mij aan dat de begeleiding, die ik aanbied, een kop en een staart heeft, dus een begin, maar ook een eind. Als de cliënt het leven weer op de rails heeft, zit mijn begeleidende taak erop.”

Ze weten mij te vinden

Het verschil kunnen maken in een mensenleven, is de reden waarom Sina zich al jaren inzet voor mensen, die niet meer weten wat te doen. “Ik heb veel casussen gedaan, waarbij het ging om mensen die terminaal waren. Op de één of andere manier weten die mensen mij te vinden. Het is voor mij dan ook van grote waarde, dat ik in staat ben die mensen gerust te stellen door onder andere de zorg goed te regelen. Goede zorg betekent voor deze mensen dat ze op het einde van hun leven nog wat quality time hebben.”

Zo lang mogelijk leuke dingen doen

Een casus waar ze met een glimlach aan terug denkt, is die van een terminale moeder. “De kinderen gunden hun moeder nog zo dat ze nog zo lang mogelijk leuke dingen kon doen, maar wisten niet hoe dat moest, omdat hun moeder steeds intensievere zorg nodig had en zij dat niet op zich konden nemen. Thuiszorg is ingeschakeld en toen dat niet meer ging, kwam er 24-uurszorg in huis. De vrouw heeft nog een mooie tijd gehad.”

Lees hier het hele interview met Sina de Jong